دیگه نمیخوام انگار دوست صمیمی داشته باشم

سـَلام به همه ی دوستان
من یه دختر 20 ساله هستـَم ، دوستای زیادیم داشتم .. یعنی همیشه با هم بودیم  ... راستش از 2 یا 3 سال قبل نمیدونم یهو چی شُدم که دلم دیگه نمیخواست باهاشون مثل قبل صمیمی بشَـم .. این کارم کردم ..
انگار از تنهاییم جدا لذت می بردم .. البته دلم براشون تنگ میشد بازم میرفتم پیششون ولی خیلی کم
تا آخر اون سال تحصیلی دیگه با همشون سرد شُدم .. زنگ تفریح تنها یه گوشه می شستم .. اما غصه ای نمیخوردم .. یا ناراحت نبودم . اما دیگه دوس نداشتم با کسی زیاد صمیمی شم ..
الانم که 20 سالمه همینطور .. میرم کتابخونه با همه تقریـباً سلام و علیک دارم .. و تعریف نباشه از خودم ، خودمم نمی گیرم ، و راحت با یه نفر سر صحبتو باز می کنم .. ولی دیگه نمیخوام انگار دوس صمیمی داشته باشم ..
برای خودمم عجیبه ، مثلا تو یه جمعی اگه باشم به 5 دقیقه نمی کشم میام بیرون و میرم یه گوشه می شینم .. نمیدونم چرا ؟ انگار دیگه نمیخوام صدای کسی ، حرف کسی رو بشنوم ..
تو تنهـآییـام انگار کسی اذیتم نمی کنه ، تنها برم خرید ، پارک  و... انگار یه حصاری کشیدم که به آدم ها میگم تا این حد بهم نزدیک بشین نه بیشتر ، البته تو این که کسی حداقل یه ذره شبیه خودم نبود هم دخیله ..
البته اینم بگم که یه موقع هایی واقعا دلم میخواد مثل قبل دور و ورم شلوغ باشه .. گریم می کنم  اما .. میخواستم بدونم این خیلی بده ؟ تو اینده مشکل سازه برام ؟ راه درمونیم داره که واقعا جواب بده