نسبت به خواستگاران جوان ، حس مادرانه دارم

سلام

خسته نباشید

من یک دختر 23 ساله ام. با وضع مالی خوب و تک دختر . با خانواده ای کاملا نرمال و بدون تنش، و با محبت و صمیمی .

مشکلی که تصمیم گرفتم دربارش با شما مشورت کنم این هست که من نسبت به پسران جوان زیادی که به خواستگاریم میان اصلا و ابدا نمیتونم به چشم شوهر نگاه کنم .

اینجوری بگم که نمیدونم چرا نسبت به پسران جوان حتی تا سن 30-35 سال احساس مادرانه دارم تا حس همسر . بارها اتفاق افتاده که وقتی با پسرانی حتی 27-8 ساله که از نظر سنی در عرف جامعه برای من یک کیس مناسب ازدواج هستند صحبت میکنم، حس میکنم این جوون چقدر خامه و سطحی فکر میکنه. نه درباره ی ازدواج فقط، درباره ی هر مسئله ی دیگه ای ...

فکر میکنم نمی تونم به پسر جوانی تکیه کنم در زندگی که هر لحظه به این فکر کنم که ممکنه یه اشتباهی بکنه یا یه کار دور از عقل انجام بده یا یک جا یک افتضاحی به بار بیاره و...

قصد توهین به اقایون جوان اینجا رو ندارم اما متاسفانه فکر میکنم در دوره الان که پسر عاقل نسبت به قبل خیلی کمه. اگر هم باشه سنش خیلی بالاس! همیشه آرزو میکنم کاش تو دهه پنجاه بودم الآن .

پیش بینی میکنم که ازدواج با یک مرد جوان احساس مسئولیت شدیدی  رو در من به وجود بیاره. چون با شناختی که از خودم دارم حتما صبح تا شب نگران رفتارشم .