خدا چرا منو آفرید؟ نه اون منو خوشحال می کنه نه من اون رو

چرا خدا آدم‌هایی رو خلق می کنه که نمی خواد بهشون زندگی خوبی بده؟ من قدر چیزهایی که دارم رو می دونم امّا خب نمی شه منکر شد گاهی فقدان بعضی چیزها شدیداً احساس می شه!

من خیلی خیلی معمولیم و این آزارم میده، چهره‌ی زیبایی ندارم به خاطر همین هم اعتماد به نفس اظهار نظر و حضور تو جامعه رو ندارم (البته منظورم نظر جنس مخالف نیست) بین هم جنسانم، فکر می‌کنم اگه زیبایی خدادادی و فوق العاده داشتم الآن راحت تر با بقیه ارتباط برقرار می‌کردم و اجتماعی‌تر بودم، وقتی می بینم همسنام از دو سه سالگی کلاس زبان رفتن و الآن عین آمریکایی ها حرف می زنن و من باید کلی تلاش کنم شاید یه روزی بتونم با لهجه فارسی انگلیسی رو روان حرف بزنم.