به نظرتون شروطی که برای ازدواج می ذارم مناسبه؟

سلام,

اگه بخوای با یکی از اون دخترایی ازدواج کنی که مدام از حق طلاق و هزاران حق دیگه حرف می زنن, این شرایط هم برای شما مناسبه و هم برای اون دختر. 

فوقش یه ذره چانه زنی انجام میشه و بالاخره دو طرف با هم به توافق می رسید,

چون چانه زنی یکی از خاصیت های معامله هست و دیر یا زود این چانه زنی توی معامله شما و اون دختر هم اتفاق می افته و این شکل ازدواج هم دست کمی از معامله نداره.

ولی اگه بخوای با دختری ازدواج کنی که هدفش توی زندگی, عشق ورزیدن بدون منت, محبت کردن بدون توقع و... هست و دلش میخواد که طرف مقابلش هم همینطوری باشه, این شرط ها نه به درد شما می خوره و نه به درد اون دختر.

یه مورد دیگه که توی پست تون به شدت توی ذوق آدم می زنه, اعتماد نداشتن به طرف مقابل هست, به نظرم تا زمانی که این سطح از بدبینی و بی اعتمادی رو برطرف نکردین, سمت ازدواج نرین. چون خیلی ضربه می خورین.

البته همونطور که بعضی دوستان اشاره کردن, این پست بیشتر به مقابله به مثل شباهت داره و منم با اینکه اون پست مهریه رو کامل نخوندم, ولی احساس کردم که ریشه این پست به اون پست مهریه بر می گرده.

من خودم اگه عقاید شما رو داشته باشم یا دختری باشه که مدام از حق فلان و بهمان حرف بزنه, هرگز سمت ازدواج نمیرم, چون اگه در حالت فعلی ۲۰ درصد آرامش داشته باشم, با این شکل ازدواج, همون ۲۰ درصد رو هم از دست میدم.

به نظرم ازدواج یه تعامل دو طرفه هست, نه یه تقابل دو طرفه. و وقتی هر دو طرف از همدیگه به شناخت برسن و شرایط همدیگه رو درک کنن, می تونن یه زندگی پر از عشق و آرامش رو برای همدیگه رقم بزنن. و الا اگه یکی بخواد بره, با هیچ حقی نمیشه نگهش داشت, اگه هم بمونه, فقط جسمش هست که مونده و روحش و قلبش از مدتها پیش چمدونشو بسته و بی سر و صدا رفته.