چطور گول حرف های قشنگ بعضی از پسران رو نخورم؟

با سلام

من یه دختر 19 ساله هستم تا الان پاک موندم و کوچکترین رابطه ای با پسر نداشتم اما راستش یه موضوعی خیلی اذیتم میکنه و واقعا واسه خودم نگرانم . اونم زود باور بودنمه  . به خدا خسته شدم هر وقت کسی حرفی زد مجبور بودم تو ذهنم احتمال دروغ گفتنش رو هم در نظر بگیرم .

مثلا چند وقت پیش یکی از پسرهای فامیل مون بهم ابراز علاقه کرد و کلی از علاقه ش تعریف کرد گفت مامانم میدونه و کلی چیز دیگه . پسر خیلی خوبی بود یعنی راستش تنها کسی بود که واقعا دوسش داشتم البته فقط فقط فقط به عنوان برادر . پسر مودب ، با توجه به سن کمش سر کار میرفت ، خانواده خوب ، من حتی مسافرتم خانوادمون با هم رفتیم و کوچکترین چیزی ندیدم .

اما متوجه شدم که همه ی اون حرفاش دروغ بوده و دوست دخترم داشته بر خلاف ادعاش . کلا یکی دختر تو فامیل به جز من هست با اونم بوده . وقتی تو تلگرام بهش گفتم متوجه شدم بلاکم کرد .

اخه منه دختر از کجا باید میفهمیدم؟ پسرا بگید منه زود باور چطور گول حرف های قشنگ بعضی از همجنساتون رو نخورم؟

به خدا دارم دق میکنم . اون طرف اصلا مهم نیست اما ساده و احمق بودن خودم مهمه . منه بیچاره با چه دلسوزی جواب منفی دادم کلی دلم سوخت و حالم بد شد .

میدونید اگه یکی دیگه پیدا شه این داستان نه . یه داستان حرفه ای تر بگه من مطمئنم دوباره باور میکنم . اخه من از کجا باید میفهمیدم وقتی هیچی ازش ندیدم .

چقدر تو دلش بهم خندیده احساس احمق بودن میکنم . اولین باره که شکستن دلم رو قشنگ حس کردم