کسی که زیاد میخنده نه دیوونست نه بدون بدبختی

ساخت وبلاگ

سلام و خسته نباشید

راستش بیشتر در مورد عقایدم حرف زدم که توی همین یه پست نمیگنجه بعدا مطرح میکنم ( که خودم تصمیم بگیرم عقایدمو تصحیح یا کاملشون کنم ) .

من یه دختر 18 ساله هستم. علاوه بر اینکه خیلی آروم و ساکتم اما در کنار دوستای صمیمی و گه گاهی مادرم بی نهایت شیطون میشم. افکار مردم در مورد خودم اصلا برام اهمیتی نداره و میدونم قضاوت فقط در حد فرهنگ و میزان مطالعشون محدود میشه ( که خیلی کمه ) .

با این وجود خسته شدم. از نگاه های مردم بدم میاد. اگر در کنار دوستام باشم و بخندم هیچ چیزی برام اهمیت نداره و فقط به فکر شاد بودن خودمم اما یک لحظه با حرف هایی که زده میشه یا نگاهی که میکنن تمام لذتم از بین میره .

چه اشکالی داره که دستام رو توی هوا نگه دارم و روی جدول راه برم؟ اگر با دوستم حرف میزنم و میخندم مگه چه خدشه ای توی زندگیشون وارد میکنه که میخوان ساکت باشم؟ اگر کنار ساحل میدوئم و میخندم.اگر بلند شعرای فریدون مشیری و فروغ و... رو میخونم. کی قانون وضع کرده که با این شرایط و اون شرایط زندگی کنید تا مردم شمارو یه فرد عادی بدونن و مسخره نکنن؟

ادامه مطلب
خانواده برتر...
ما را در سایت خانواده برتر دنبال می کنید

برچسب : کسانی که زیاد خواب می بینند,کسانی که زیاد می کنند,کسانی که زیاد میخندند,کسانی که زیاد حرف میزنند,کسانی که زیاد می خوابند,کسانی که زیاد فکر می کنند,کسانی که زیاد سرما می خورند,کسانی که زیاد گریه می کنند, نویسنده : رضا رضوی khbartar بازدید : 170 تاريخ : يکشنبه 28 شهريور 1395 ساعت: 17:58

خبرنامه