چطور رویا پردازی در مورد زندگی مشترک رو کنار بذارم ؟

سلام

من یه مشکل خیلی بزرگ دارم. من پشت کنکورم . محجبه ام ، نمازام سر وقته و کامل میخونم به خاطر رشته ای هم که دوست دارم پارسال دانشگاه نرفتم و پشت موندم. واقعیت اینه که من در مورد زندگی مشترک آیندم خیلی رویا پردازی میکنم و همین باعث میشه نتونم رو درسم تمرکز کنم.

الان از سیر تا پیازش رو براتون میگم. از صبح که میخوام پاشم برای شوهرم صبحونه درست کنم تا اخر شب بهش فکر میکنم. براش پا میشم صبحونه درست میکنم میرم بغلش میکنم بوسش میکنم بیدارش میکنم به اینکه براش یه عالمه غذاهای خوشمزه درست کنم با هم بریم حموم براش خوشگل بشم به چیزای خاک بر سری هم از لحاظ عشقولیش! فکر میکنم.

به اینکه مامانو باباش منو خیلی دوست داشته باشن و منم اونا رو دوست داشته باشم به اینکه با هم فوتبال ببینیم با هم بریم خونه مامان بابا هامون مهمونی ، به اینکه حتی خبر اولین نی نی مون رو چه جوری بهش بدم که خیلی فکر میکنم من دیوونه بچم اخه ، به این که همش بهش بگم چقدر دوستش دارم به اینکه با هم چقدر خوبیم به اینکه با هم درس بخونیم ، با هم بریم برای نی نی تو راهمون لباس سایز صفر بخریم. به اینکه همش بهش بگم دیوانه وار دوستش دارم. اگه مسخرم نمیکنین من از الان که حتی نمیدونم اسمش چیه و چه شکلی خیلی دوستش دارم و هر شب براش هر جا که هست دعا میکنم و آیه الکرسی میخونم!