چرا آخرتی رو که نه دیدیم و نه حس کردیم باید باور کنیم ؟

سلام

به دنبال حقیقتم و هیچى من رو راضى نمیکنه . چند وقتیه سوالات فلسفى زیادى ذهنم رو به خود مشغول کرده و با شنیدن صحبت هاى ملحدین بیشتر به شک و تردید رسیدم . انقدر این روز ها فکر کردم که ذهنم خسته شده !
بارى ، آن هنگام که فکر مرگ به سراغم میاد ، و فکر فنا به مغزم خطور میکنه ، نا خود آگاه از جاى خود میپرم و بدنم به لرزه میفته . گاهی یقین میبرم و گاهی شک به دلم میاد . اما منظورم از سوالات فلسفی چیه ؟ به مطلب زیر توجه کنید ؛

هر انسانی علاقه به بقا داره ، هیچ کس اینو نمیتونه انکار کنه ، همه ما میخوایم جاودانه باشیم و به حیات ابدی برسیم ، حتی اگه بهمون خوش نگذره .
چند وقتیه فکر میکنم که بعد از مرگ نیست و نابود میشیم . آخه چرا چیزی و جایی رو که نه دیدیم و نه حس کردیم باید باور کنم ؟

از شما میخوام تجارب خودتون رو در زمینه مسائل ما ورا الطبیعه و یا احیانا دیدن رویا های صادقه و دیدن اموات ، در صورتی که شخصی نباشن بیان کنید تا اروم بشم ! "