چرا یک مرد نباید به طول آلتش بنازد؟

احتمالا این چند سطر نتواند نگرانی های یک مرد از آلتش ، را که سال هاست اندام خودش را با بازیگران فیلم های مستهجن مقایسه می کند، از بین ببرد. همان طور که ممکن است نتواند تصاویر ذهنی زنی را اصلاح کند که دانسته هایش از سکس منحصر است به پچ پچ های آرایشگاه های زنانه. اما چه باور کنیم چه نکنیم، شواهد منطقی ( و نه شواهد مطالعاتی، چون تحقیق قابل استنادی در این زمینه انجام نشده) می گوید طول آلت تناسلی مرد، در کیفیت رابطه جنسی، نقش چندانی ندارد، که هیچ؛ اتفاقا می تواند تاثیر منفی هم داشته باشد؛

به دلایل زیر:

1- بزرگی «احتمالا» دردناک است

واژن یک اندام کاملا قابل انعطاف است؛ گاهی آن قدر بسته که ورود یک انگشت را هم نمی تواند تحمل کند؛ گاهی آنقدر باز که سر جنین از آن عبور می کند. برای چنین اندامی، اساسا به کار بردن واژه تنگ یا گشاد کار سختی است. این از قطر، اما در مورد طول چطور؟

طول واژن یک زن، در حالت عادی 7-8 سانتی متر است. در هنگام برانگیختگی (تحریک) جنسی، طول واژن حدودا می شود 10-12 سانتی متر. نکته جالب این است که بیشترین پایانه های حسی در همان یک سوم ابتدایی واژن هستند. همه این ها یعنی، برخلاف تصور غالب مردم، آلتی که بزرگتر باشد، از نظر فیزیکی استرس بیشتری به بافت واژن وارد می کند و استرس بیشتر احتمالا یعنی درد بیشتر.

اما در مورد اینکه آیا این درد، لزوما ناخوشایند باشد، نمی شود قاطعانه اظهار نظر کرد. برای خیلی از خانم ها، احساس درد آمیخته با لذت جنسی، تجربه دلپذیرتری است. در نقطه مقابل، خانم هایی هم هستند که حتی از تصور ورود یک جسم حجیم به داخل بدنشان دچار اضطراب می شوند. برای شوهران این خانم ها، سایز بزرگتر، اصلا مترادف شانس بزرگتر نیست.

2- بزرگی «غالبا» غلط انداز است

از آنجا که مردها بیشتر «دیداری» هستند و به «ظواهر» و در نتیجه به «سوایز» (جمع سایز!) بیشتر اهمیت می دهند، فکر می کنند خانم ها هم همین طور اند و مهم ترین نقطه جذابیت جنسی یک مرد برای یک زن، اندام های تناسلی است. شاید برای درصد کمی از خانم ها که تجربه های متعدد جنسی داشته اند این طور باشد، اما برای غالب زنها این طور نیست. آنها بیشتر از اندازه های فیزیکی، به اندازه های عاطفی و حسی توجه دارند. حتی در خود سکس هم، از نظر اعلب خانم ها، مردی که بهتر عشق می ورزد، مرد جذاب تری است تا مردی که می تواند ساعتها بی وقفه نزدیکی کند!

به همه این دلایل، مردی که اندازه های بزرگتری دارد و خودش را خیلی «مرد» تصور می کند، به احتمال بیشتر، ذهنش روی اندام های جنسی خودش متمرکز است و در نتیجه بیشتر به نزدیکی فکر می کند و کمتر به معاشقه. البته که این حرف نسبی است و کم نیستند مردانی که صرف نظر از سایز، «بلد» کارند.

3-بزرگی «معمولا» ناکارآمد است

حساس ترین نقطه بدن خانم ها، که بیشترین لذت جنسی را با تحریک آن درک می کنند، اساسا بیرون از واژن است؛ کلیتوریس (که در فارسی به آن فنج می گویند بر وزن گنج).

عده ای می گویند نقطه ای به نام «جی اسپات» هم هست که البته درباره اش زیاد افسانه سرایی می کنند و ارتباطش می دهند به اتفاقی شبیه انزال در خانم ها و حتی در کشورهای غربی برایش تدریس خصوصی می گذارند که به زوج ها یاد بدهد چه کنند «ارگاسم داخلی» را تجربه کنند و الخ.

اینها که داستان است و پایه علمی ندارد، اما اگر فرض کنیم جی اسپاتی هم باشد و اینقدر مهم باشد، روش تحریک آن ربطی به طول آلت تناسلی ندارد. پس اینجا هم ضرب المثل size matters کار نمی کند.

پس ارگاسم در اغلب خانم ها وقتی اتفاق می افتد که همزمان با نزدیکی، تحریک فنج (یا کلیتوریس) یا جی اسپات باشد. حالا تصور کنید وقتی طول آلت بلند است، موقع نزدیکی، تماس پوست بالای آلت مرد با مدخل واژن اتفاق نمی افتد و فنج نمی تواند همزمان با نزدیکی تحریک شود. حتی در پوزیشن زن روی مرد که بیشترین تحریک فنج اتفاق می افتد و خیلی از خانم ها فقط در همین پوریش می توانند ارگاسم را تجربه کنند هم یک آلت بلند، باعث تحریک دهانه رحم و دردی می شود که با حس لذت تداخل پیدا می کند.
 نتیجه:

برای یک زن، تجربه ارگاسم با مردی که طول آلت بلندتری دارد، «معمولا» تجربه دشوارتری است. و اینجاست که یک بار دیگر به این نتیجه می رسیم که پورنوگرافی، بد آموزی هایش خیلی جدی تر و بیشتر است تا آموزش هایش؛ البته اگر آموزشی داشته باشد.

منبع : کانال تلگرام دکتر شکیب ← https://t.me/drshakibclinic

با کمی تغییر