خانواده برتر

تعابیر و تعاریف مختلفی از اصطلاح «عدالت غذایی» وجود دارد. آنها از حمایت از جوامع در استفاده از حق خود برای رشد و فروش غذای خود، تا ترویج ساختارهای سیستمی که به طور جمعی از دسترسی به غذای سالم حمایت می کنند تا درک ساده غذا به عنوان یک حق اولیه انسانی را شامل می شوند. شاری رز، معاون مدیر آموزش محیط زیست بنیاد پارک های شهر مستقر در نیویورک، ابتکاری به نام باغ های یادگیری را رهبری می کند. از نظر او، عدالت غذایی به معنای ایجاد جهانی است که در آن همه به غذای سالم و مرتبط با فرهنگ دسترسی داشته باشند. او گفت: «دنیایی پر از تغذیه و ارتباط عادلانه». “ناامنی غذایی دیگر وجود نخواهد داشت.” نکته اصلی این است: برای دستیابی به عدالت غذایی، همه باید دسترسی کافی به تغذیه بدون موانع داشته باشند. اما در حال حاضر، این دور از واقعیت است. تفاوت های نژادی و جنسیتی در دسترسی به غذا به حاشیه رانده‌ ترین ما نیز بیشترین آسیب را تحت تأثیر آپارتاید غذایی قرار می‌ دهیم – یا نابرابری‌ ها در دسترسی به غذای سالم و مناسب فرهنگی که به حرکت‌ های سیاسی نسبت داده می‌ شود که بر افرادی که هویت‌ ها و تجربیات اجتماعی غیرمسلط دارند تأثیر می‌ گذارد. به طور مثال این شامل جوامع سیاه‌ پوست و لاتین می‌ شود، به‌ ویژه آن‌ هایی که فاقد مدرک هستند یا تجربه حبس را داشته‌ اند. همچنین آن‌ هایی که تراجنسیتی هستند و جنسیت نامنطبق هستند، نیز در معرض خطر ناامنی غذایی هستند. وضعیت اجتماعی و اقتصادی و هویت نژادی در صدر فهرست عوامل خطر ناامنی غذایی قرار دارند. مثلا، در برانکس جنوبی، که عمدتاً سیاه‌پوست و لاتین تبار هستند، از هر 3 ساکن حداقل 1 نفر زیر خط فقر زندگی می‌ کنند. سیاهپوستان ساکن در مناطق روستایی در مقایسه با همتایان سفیدپوست , ...ادامه مطلب