خانواده برتر

پذیرش رادیکال مبتنی بر این تصور است که رنج مستقیماً از درد نیست، بلکه از دلبستگی فرد به درد ناشی می‌ شود. این ریشه در بودیسم و ​​پارادایم روانشناختی ارائه شده توسط کارل راجرز دارد که پذیرش اولین گام به سوی تغییر است. پذیرش رادیکال چیست؟ پذیرش رادیکال را می توان به عنوان توانایی پذیرفتن موقعیت هایی که خارج از کنترل شما هستند بدون قضاوت در مورد آنها تعریف کرد که به نوبه خود رنج ناشی از آنها را کاهش می دهد. پذیرش رادیکال به جای دلبستگی به گذشته ای دردناک، نشان می دهد که عدم دلبستگی کلید غلبه بر رنج است. عدم دلبستگی به معنای احساس نکردن احساسات نیست. بلکه به قصدی اشاره دارد که اجازه نمی دهد درد به رنج تبدیل شود. این به این معنی است که افکار و احساسات خود را تماشا کنید تا تشخیص دهید چه زمانی به خود اجازه می‌ دهید که بدتر از آنچه لازم است احساس کنید. فقدان قضاوت که بخش مهمی از پذیرش رادیکال است، مستلزم تایید موقعیت نیست. در عوض، مستلزم پذیرش واقعیت برای آنچه هست و گرفتار نشدن در واکنش عاطفی نسبت به آن واقعیت است. پذیرش رادیکال چگونه به نظر می رسد پذیرش رادیکال اصلاً کار آسانی نیست. در واقع، می‌ تواند به یک عمر تمرین نیاز داشته باشد تا بتوان واقعاً آن را کنترل کرد. پذیرش رادیکال اغلب در موقعیت‌ هایی اعمال می‌ شود که شما قادر به اصلاح یا تغییر آنچه اتفاق افتاده نیستید یا زمانی که اتفاقی افتاده است که احساس ناعادلانه بودن می‌ کنید، مانند از دست دادن یک عزیز یا از دست دادن شغل خود. در حالی که غم و اندوه و ناامیدی احساسات عادی هستند، رنج زمانی حاصل می شود که درد اولیه به دلیل عدم پذیرش طولانی شود. پذیرش رادیکال به این معنا نیست که شما با آنچه در حال رخ دادن است یا آنچه برای شما اتفاق ا, ...ادامه مطلب